ناکارآمدی مدیریتی» که امروزه در ایران به یک گفتمان، چه در سطح خود مدیران و چه در سطح مردم، تبدیل شده است، دارای اَبعاد متنوع و متعددی است. با این حال، یک بعد از این مجموعه ابعاد می‌تواند اطلاعاتی باشد و شاید بتوان آن را از منظر دو مفهوم محتوای معنایی و اطلاعات معنایی تبیین کرد؛ مفاهیمی که فلوریدی آنها را معنا و از هم متمایز کرده است. می‌دانیم که دروغ مصلحتی یا کتمان حقیقت (دروغ نگو اما راستش را هم نگو) چیز ناپسندی حداقل در بین تمداران نیست و حربه‌ای تمدارانه به شمار می‌آید. حتی این مصلحت‌بینی (دروغ نگو اما راستش را هم نگو) صراحتاً توسط برخی مدیران سطح اول در تلویزیون اظهار شده است. فلوریدی برای تفکیک دو مفهوم اطلاعات معنایی و محتوای معنایی مثالی می‌زند. فرض کنید فردی شب چراغ‌های ماشینش را روشن گذاشته و پارک کرده و صبح که می‌خواهد آن را روشن کند و به محل کارش برود، استارت نمی‌زند زیرا باتری خالی کرده است. وی به تعمیرکار زنگ می‌زند و می‌گوید: همسرم چراغ‌های ماشین را روشن گذاشته و ماشین باتری خالی کرده است، چکار کنم؟». تعمیرکار روش باتری به باتری کردن را تلفنی به او می‌آموزد. در اینجا، آن فرد به تعمیرکار محتوای معنایی ارائه کرده نه اطلاعات معنایی، زیرا اطلاعات معنایی دارای شرط صدق است ولی محتوای معنایی اینگونه نیست.
معنایی ,کرده ,اطلاعات ,محتوای ,نگو ,باتری ,محتوای معنایی ,اطلاعات معنایی ,را روشن ,نگو اما ,کرده است
درباره این سایت